Bij het vaststellen van de hoogte van de partner- of kinderalimentatie speelt het geven van inzicht in de draagkracht door beide ex-partners een belangrijke rol. Als een partij beweert dat hij te weinig draagkracht heeft om de alimentatie te betalen, moet hij deze stelling bewijzen door inzicht te geven in zijn financiële situatie. Wanneer er te weinig informatie wordt geleverd, heeft de rechter een grote mate van vrijheid bij het vaststellen van de draagkracht.
Voor het bepalen van de hoogte van de bijdrage in de kosten van de verzorging en opvoeding van kinderen, is inzicht nodig in de financiële situatie van hun beide ouders. Wanneer de alimentatieplichtige stelt dat er geen draagkracht is om het alimentatiebedrag te betalen, moet hij of zij dit voldoende aannemelijk maken. Biedt hij of zij het benodigde inzicht in de draagkracht niet, dan heeft de rechter veel vrijheid om die draagkracht vast te stellen.
Onvoldoende inzicht in draagkracht
Het huwelijk tussen de ouders van vier minderjarige kinderen is in 2019 door een echtscheiding ontbonden. In het ouderschapsplan is een bedrag aan partner- en kinderalimentatie vastgelegd. De vader voert in 2021 aan dat hij geen draagkracht meer heeft. Hij is het ook niet eens met het door de rechtbank vastgestelde bedrag aan kinderalimentatie.
De man voert bij het gerechtshof Amsterdam aan dat hij vanaf augustus 2021 in aanmerking komt voor een ziektewetuitkering, maar hij weet niet hoe hoog deze uitkering zal zijn. Daarnaast lost hij maandelijks een bedrag af van de tijdens het huwelijk opgebouwde schulden. Een duidelijk overzicht van zijn verdiensten in 2020 ontbreekt. Het hof kan daardoor geen nieuwe draagkrachtberekening maken en gaat daarom uit van een fictieve netto verdiencapaciteit. In beginsel zijn alle schulden van een onderhoudsplichtige van invloed op de draagkracht. Omdat de vader onvoldoende inzicht geeft in zijn draagkracht, gaat het hof ervan uit dat hij de schulden kan betalen en dat hij in staat is om de vastgestelde kinderalimentatie te voldoen.
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:GHARL:2021:10432