Een moeder heeft de rechtbank gevraagd om de mentor van haar meerderjarige kind te ontslaan en een door haar gekozen mentor aan te stellen. De rechtbank wijst dit verzoek af, waarop de moeder in hoger beroep gaat bij het hof.
Over het kind, dat toen 18 jaar was, is in 2017 het mentorschap ingesteld. Ook is het bewind ingesteld over alle goederen die aan het kind toebehoren en in de toekomst zullen toebehoren. Deze maatregelen zijn genomen, omdat het meisje een licht verstandelijke beperking heeft (autisme, triple-X-syndroom en een posttraumatische stress-stoornis (ptss) door ervaringen in haar kindertijd).
Volgens verschillende hulpverleners gaat het de laatste tijd beter met haar. Ze woont nu zelfstandig met begeleiding, werkt parttime en kan steeds beter haar eigen mening vormen. Verder heeft ze recentelijk een emdr-therapie afgerond en start ze binnenkort met psychomotorische therapie. Tijdens de mondelinge behandeling van de zaak bij het hof Arnhem-Leeuwarden zegt zij tevreden te zijn met haar leven en met de werkwijze van de mentor. Ze geeft aan dat ze geen bemoeienis van haar moeder wil, ook niet via een nieuwe mentor.
Passende therapieën
Volgens de moeder is hier echter sprake van ouderverstoting (PAS-syndroom), wat zou blijken uit brieven die het kind aan haar en andere familieleden heeft geschreven. Nu de mentor hiernaar geen nader onderzoek wil verrichten en het kind alleen therapie voor ptss heeft gekregen, is volgens de moeder sprake van strijd met het Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap. De mentor zou het kind bovendien onvoldoende beschermen tegen beïnvloeding door de vader. Zij voert haar taken als mentor dan ook niet goed uit, zo stelt de moeder.
Volgens de mentor zijn alle beslissingen over therapieën genomen in overleg met het meerderjarige kind en haar behandelaars en begeleiders. Zij vindt dan ook dat ze voldoende vanuit de belangen van het kind heeft gehandeld. Daarnaast is ze van mening dat zij wel degelijk passende maatregelen heeft genomen tegen de negatieve beïnvloeding en manipulatie door de vader. De moeder is echter lange tijd slechts summier geïnformeerd over alle stappen die daarin zijn gezet, omdat het kind liever niet wilde dat de moeder op de hoogte gehouden werd.
Positieve lijn
Het is niet duidelijk wat de moeder denkt te kunnen bereiken met een onderzoek naar ouderverstoting, oordeelt het hof. Het kind heeft duidelijk gemaakt het verleden achter zich te willen laten en dat het een aantal familieleden niet meer wil zien. De ontwikkeling van het kind laat volgens het hof een positieve lijn zien, die zowel de mentor als de behandelaars niet willen verstoren. Het hof acht de behandelaars vanwege hun professionaliteit goed in staat om te kunnen inschatten wat het kind nodig heeft. Ook in hoger beroep vangt de moeder dan ook bot en wordt haar verzoek afgewezen.
ECLI:NL:GHARL:2022:351