Een gefailleerde is niet tevreden over zijn curator. Maar het is een hele toer om de curator te ontslaan. Wat in deze zaak dan ook niet lukt.
Een half jaar nadat zijn bedrijf failliet is verklaard, vraagt de directeur aan de rechtbank Den Haag de curator te ontslaan. Daarvoor heeft hij meerdere redenen. Zo zou de curator zijn pandencomplex ver beneden de marktwaarde hebben verkocht. Dat geldt ook voor de waarde van de ouderlijke woning die de directeur samen met zijn broer heeft geërfd, en die in de boedel is gevallen. Zijn deel van de woning wordt te laag ingeschat. Ook vindt de directeur dat de curator over deze zaken slecht met hem communiceert. De curator zou veel te weinig op brieven en verzoeken van de directeur reageren. Verder zou de curator geen actie ondernemen tegen enkele advocaten, die nog geld moeten betalen aan de directeur. Tot slot zou de curator te hoge salariskosten in rekening brengen.
Zwaarwegende omstandigheden
De rechtbank kan een curator alleen ontslaan als er zwaarwegende omstandigheden zijn. Dat staat in de Faillissementswet. Een curatorwisseling brengt aanzienlijke kosten mee. Het ontslag van een curator is in beginsel niet in het belang van de boedel en de schuldeisers. Het betreffende wetsartikel is echter niet bedoeld om het beleid van de curator te laten toetsen. Dat toezicht oefent de rechter-commissaris uit.
Geen grond voor ontslag
De rechtbank onderzoekt of er zwaarwegende omstandigheden zijn. De verkoop van het pandencomplex verliep volgens de regels. De directeur heeft niet aangetoond dat het meer zou kunnen opbrengen. Bovendien is een artikel 73-procedure niet bedoeld voor een tweede toets van een verkoop door de rechtbank. Wat de geërfde woning betreft: bedragen staan nog niet vast, er wordt nog onderhandeld. De communicatie: een curator hoeft niet op iedere brief van gefailleerde te reageren en hoeft hem ook niet bij alle werkzaamheden te betrekken. Uit de uitgebreide mailcorrespondentie blijkt volgens de rechtbank dat de communicatie naar behoren is verlopen. Als de directeur vindt dat de curator meer actie moet ondernemen richting de advocaten, dan moet hij dat verzoeken aan de rechter-commissaris. Wat de curator nu (niet) doet, is geen grond voor ontslag.
Salariskosten
Dat geldt ook voor de uren die de curator aan het faillissement besteedt, waardoor de salariskosten te hoog zouden worden. Het salaris van een curator wordt door de rechtbank vastgesteld nadat de rechter-commissaris daarover is gehoord. De rechtbank vindt dat de gemaakte kosten redelijk zijn. Juist het sturen van vele brieven door de directeur en het voeren van meerdere procedures, zorgen voor extra werkzaamheden voor de curator. Nu er geen zwaarwegende gronden zijn die het ontslag van de curator rechtvaardigen, wordt het verzoek van de directeur afgewezen.
ECLI:NL:RBDHA:2022:6777